ahmet safak

Yıldızları toplayıp matarama koyarken
Anlıma değen kurşun kaderimle buluştu
Gotürdü kurşun beni uzak ülkelere
Geceni yet etti şafaklarla bölüştü şafaklarla bölüştü
Yıldızları al gotür nazlı yârime yetir
Ona gidemem ana onu kabrime getir
Ah ana ben ölürmüyüm acep yok olurmuyum
Nazlı yârin dilinde ad olur kalırmıyım
Mataram yıldız dolu yar için sakla anne
Her gün benim yerime papatya kokla anne
Kavuşuruz ötede düşlerde bekle anne
Ben nazlımdan ayrıldım dağlar dağa kavuştu dağlar dağa kavuştu
Nazlı yar beklemesin kınayı saklamasın
Sürsün pamuk eline kabrime gelsin anne
Ah ana ben ölürmüyüm acep yok olurmuyum
Nazlı yârin dilinde ad olur kalırmıyım
Ana beni sakın sakın öldü bilme
Canımda can gitti deme
Koparsa yine bir fırtına ve kem göze gelirse yurdum
Bu toprak taşırmı beni kudururum
Anafartada gelincik Sarıkamış'ta kardelendim
Sakarya'da boy verdi diktiğim fidan
Ana şimdi sana ağlama derim ya
Bilirim sen gine ağlayacaksın
Göz pınarların ne zaman kurudu ki
Şimdide kurusun
OLSUN BE ANA VATAN SAĞOLSUN